bilingwizm dwujęzyczność
Emigracja, Język

bilingwizm czyli dwujęzyczność

Zanim jeszcze Sara pojawiła się na świecie oboje z Paulem nie mieliśmy żadnych wątpliwość co do języka, jakim będziemy do niej mówić. Od początku przyjęliśmy naturalną kolej rzeczy. Ja będę mówić do niej po polsku, a Paul po angielsku i też tak czynimy. Nie wyobrażam sobie inaczej, że miałabym niby jej śpiewać kołysanki moją łamaną angielszczyzną i mówić do niej nieskładnie po angielsku z polskim akcentem na dodatek. Niewyobrażalna sytuacja jak dla mnie, choć znam tutaj pary mieszane, które mówią do dziecka tylko po angielsku.

Mówienie w domu po polsku powoli owocuje w sposób zaskakujący, Paul coraz częściej mnie pyta co to znaczy:
– no co się dzieje?
– runia (Sarunia), rusia (Sarusia)
– dawaj dupę
– mama da
– no już idę
– gdzie jest kupa?
– gdzie jest mama?
– a kto to tak płacze?
– a jak robi piesek, kotek, krówka…?

Także jeszcze z kilka miesięcy a Paul poszerzy swoje słownictwo w jakże ciekawym aspekcie językowym i jeszcze nie raz mnie zaskoczy tak jak ostatnio, kiedy mówił do Sary po polsku:
– mama jest gupia
– mama jest smierdonca
– tata jest genius
– tata jest super

Ostatnio za sprawą TEGO bloga prowadzonego przez Elę zaczęłam czytać i porządnie wgłębiać się w temat dwujęzyczności i muszę powiedzieć, że czym więcej wiem, tym mniej wiem. Intuicja podpowiada mi, że dobrze robimy stawiając na rozwój naszego dziecka w dwóch kulturach i dwóch językach, mimo, że opinie na ten temat są podzielone. Jestem pewna, że za kilka lat Sara nie będzie miała problemów z porozumiewaniem się ani po polsku ani po angielsku.

KORZYŚCI DWUJĘZYCZNOŚCI:

  1. osoba dwujęzyczna potrafi komunikować się z większą liczbą osób niż osoba jednojęzyczna,
  2. osoba dwujęzyczna posiada dwa lub więcej  światy doznań,
  3. każdemu językowi towarzyszą różne sposoby zachowań, np. sposobu prowadzenia rozmów, jedzenia, odbierania sztuki, itp.,
  4. osoba dwujęzyczna ma większe możliwości wznalezienia zatrudnienia w międzynarodowych przedsiębiorstwach,
  5. osoba dwujęzyczna może być łącznikiem między pokoleniami,
  6. osoba dwujęzyczna ma przewagę nad osobą jednojęzyczną w sposobie myślenia,
  7. dwujęzyczne osoby posiadają dwa słowa na określenie przedmiotu lub zjawiska, co powoduje, że połączenie między słowem a pojęciem, które kryje się pod słowem nie jest sztywne, co rozwija u dzieci kreatywność i poszerza ich horyzonty myślowe,
  8. osoba dwujęzyczna wykazuje większą cierpliwość i wyrozumiałość niż osoba jednojęzyczna w kontaktach z osobami,
    które nie opanowały w pełni języka,
  9. dzieci posiadające dobrze rozwinięte dwajęzyki osiągają w teście inteligencji nieco wyższe wyniki niż dzieci jednojęzyczne,
  10. wyniki badań z całego świata pokazują, że dwujęzyczne osoby wykazuję więcej polotu i fantazji w sposobie myślenia
    niż osoby jednojęzyczne,
  11. osoby dwujęzyczne mają o wiele większe wyczucie językowe niż osoby jednojęzyczne, są też bardziej wyczulone na niuanse językowe.

Wszystko powyżej brzmi świetnie, same zalety i superlatywy. Jednak znalazłam kilka argumentów krytycznych odnośnie bilingwizmu, co nie ukrywam, trochę mnie zdziwiło.

WADY DWUJĘZYCZNOŚCI:

  1.  posiadanie dwóch języków jest czynnikiem mogącym wpłynąć na konflikt osobowości u dziecka. Wzrastanie w dwóch językach to nie tylko końcowy efekt, czyli dwujęzyczność. To również wzrastanie w dwóch kulturach i identyfikacja z dwiema grupami etnicznymi,
  2. ogromny wysiłek podejmowany przez rodziców, którzy konsekwentnie wychowują dzieci w dwóch językach,oba języki u dziecka są ograniczone,
  3. dziecko nie radzi sobie w szkole w żadnym z języków. Mogło dojść do takiej sytuacji, kiedy np. dziecko zmieniło kraj pobytu, a rodzice nie zapewnili warunków do rozwoju języka rodzinnego,
  4.  dziecko miesza dwa języki w obrębie zdania, nie potrafi formułować poprawnie wypowiedzi.
  5.  dziecku może brakować słownictwa w danym języku i wtedy posiłkować się będzie jego odpowiednikiem w drugim języku.
Tyle teorii, ciekawa jestem jak to wygląda w praktyce.
Drogie mamy, które mieszkacie za granicami Polski, lub tak jak ja wychowujecie dzieci w dwóch kulturach, językach, jak to u Was wygląda? Jak Wasze dzieci odnajdują się w tej sytuacji? Czy były u Was jakieś problemy z komunikacją? Chętnie poczytam!

*korzystałam z poniższych artykułów:
Photo credit: Anne Davis 773 via Foter.com / CC BY-NC
Close