Jeśli jesteście rodzicami dzieci w wieku szkolnym tutaj w Anglii, to pewnie tak jak i ja, dostaliście list informujący o możliwości szczepień przeciwko grypie, dla uczniów w szkole.
Dzisiejszy post, czyli dwujęzyczność sześciolatka, jest kontynuacją mojego prywatnego projektu, w którym obserwuję rozwój języka polskiego (jako języka drugiego) u mojej, dzisiaj sześćipó
Gry planszowe dla dzieci mają ogromny potencjał edukacyjny i jeśli tylko dobrze je wybierzemy, mogą być one świetnym dopełnieniem nauki w szkole czy w domu.
Mój brzuch nigdy nie był płaski jak tafla wody lub lustra. Ściskany paskiem by nie wyprzedzał w biegu piersi, wciągnięty by dotykał kręgosłupa i chował się pod żebrami. Zawsze zbyt duży, wylany, obwisły i tłusty, bo przecież tak o swoich brzuchach myślą wszystkie nastolatki.
O Chińczykach wiem tyle ile podpowiada mi stereotyp, że jedzą psy, produkują kicz made by dziecięce ręce, na świat patrzą przez biedne skośne oczy, a za tą małą, zalotną,
To nie będzie post o trudnych rozmowach z nastolatkami, którzy nie chcą słuchać swoich rodziców. Chociaż pewnie jakieś przełożenie długoterminowe się tu znajdzie.
Jest taka minuta, która określa mnie bardziej niż tafla jeziora z odbitą mą twarzą, niż papilarne, odbite linie tłuszczem na białym obrusie. Niż podpis odręczny, DNA w kropli krwi lub zdarte z wewnętrznej strony policzka. Niż mój zapach pozostawiony na tobie, włos na krawędzi umywalki, rzęsa.
