Moje zainteresowanie Korczakiem rozpoczęło się stosunkowo niedawno. Mimo że wcześniej znana była mi ta postać, to tak naprawdę nigdy nie miałam okazji dokładnie wczytywać się w jego życiorys i poczynania. Chyba tak naprawdę nigdy wcześniej nie zdawałam sobie sprawy, że Korczak napisał tak wiele dzieł.
Ponoć wystarczy kupić bilet na pociąg, stanąć na właściwym peronie w porę i pozwolić, aby zabrał nas turkot kół.
To trzeba lubić, a nie każdy lubi.
Wiosenne oczyszczanie dopadło i mnie. Jakiś czas temu z porannej kawy przestawiłam się płynnie na wodę z cytryną, a później wodę z octem jabłkowym i cynamonem. A od jakiegoś czasu popijam kwas buraczany przed wyjściem z domu.
Wkręciliśmy się ostatnio w zwiedzanie, tym razem zawitaliśmy w Muzeum Nauki w Londynie (Science Museum).
Angielskie matki są grube, mają tłuste włosy i niewypielęgnowane stopy, które dumnie prezentują w zbyt małych klapkach, gdy rano zaprowadzają swoje dzieci do szkoły.
Nie mam odwagi odbierać dzieciom tej magicznej atmosfery bajek, gdzie dobro zawsze zwycięża, gdzie każda księżniczka ma swojego księcia na koniu, gdzie rany goją się za sprawą pocałunków.
