Mija tydzień, od kiedy ta moja mała chodzi do angielskiej szkoły, a ja sama wdrażam się w angielski system edukacyjny. Wakacje minęły tak szybko, że ostatni poniedziałek przypomniał mi, że to już pora! I dobrze, bo chyba powoli zapominałam jak to jest mieć pusty (i czysty) dom.
Ta moja mała znalazła w końcu to kolorowe pudełko, które chowałam usilnie od miesiąca.
Jedni je uwielbiają i noszą z dumą, inni natomiast uważają, że to przeżytek i znak niereformowalnego ustroju nauczania.
Zdarzyło Wam się kiedyś kupić ticket, zabookować samolot, jechać na holiday i mieć busy czas w pracy? Mnie to się zdarza notorycznie, nawet gdy rozmawiam z moją mamą przez telefon, potrafię wtrącić całkiem przypadkiem, jakieś angielskie słowo, którego ona nie rozumie.
Początek sierpnia, został miesiąc wakacji, a ja, pewnie jak wielu innych rodziców, myślę o zbliżającym się rozpoczęciu roku szkolnego.
Te cztery lata macierzyństwa wcale nie sprawiły, że wiem więcej i jestem mądrzejsza. Wcale nie jestem lepsza niż wtedy, gdy położono mi to małe, ciepłe zawiniątko na piersi.
Końcówka lipca u nas zawsze bardzo pracowita, a to dlatego, że szykuję dla córki przyjęcie urodzinowe. Nie chciałam wyprawiać tych tradycyjnych angielskich urodzin, zapraszać dzieci, których Sara nawet nie zna i wynajmować sali na dwie godziny, tylko po to, aby miała tak jak każdy.
