Za nami kolejne antenatal classes czyli szkoła rodzenia, tym razem byłam z Paulem, więc było mi raźniej. Zajęcia odbyły się w tym samym miejscu co ostatnio i w tej samej grupie 11 par.

Tym razem głównym tematem był ostatni etap porodu. Położna tłumaczyła, że to o czym będziemy mówić, praktyki które poznamy, są stosowane w naszym szpitalu i że w innych miejscach może się to nieznacznie różnić.

Obejrzeliśmy film ze wszystkimi szczegółami i komentarzem położnej. Wszystko o skurczach partych i porodzie łożyska. Muszę powiedzieć, że mój Paul był bardzo dzielny, bo na kogoś kto nie lubi widoku krwi, śluzu i igieł to naprawdę sprostał i nie krzywił się za bardzo.

Była też mowa o tym, co się dzieje z dzieckiem po samym porodzie z praktycznej strony.

Jeśli poród przebiegł bez komplikacji, dziecko oddycha, ma ładny kolor skóry (9-10 punktów apgar) i nie trzeba reagować natychmiast, to mój szpital kładzie duży nacisk na pierwszy kontakt skin to skin. I tak dziecko zaraz po narodzeniu trafia na brzuch/pierś matki i tam jest z grubsza wycierane i przykrywane, aby nie doznało wychłodzenia. Można od razu spróbować przystawić maluszka do piersi.

W tym czasie partner może przeciąć pępowinę, a my rodzimy łożysko.

Po chwili dziecko zabierane jest do ważenia i mierzenia.

I tu nowość w angielskich szpitalach, od niedawna wagę i długość podaje się w centymetrach i kilogramach. Hura! Bo mi te uncje i poundy to nic nie mówiły.

Kolejnym ogromnym tematem były indukcja i komplikacje porodowe.

Było o:

– indukowaniu porodu (w Anglii trzeba być 12 dni po terminie)

– porodzie z pomocą użycia próżnociągu (vacuum),

– porodzie kleszczowym

– porodzie przez cesarskie cięcie (planowanym i nagłym)

Położna pokazywała nam narzędzie, którymi przebija się wody płodowe, coś do pobierania krwi z główki dziecka, ktg, vacuum, kleszcze i inne. Sama przyjemność 😛

Dużo czasu zajęła również rozmowa na temat depresji poporodowej (baby blues), która może dotykać nawet co 8 kobietę rodzącą. O tym jak rozpoznawać objawy takiego stanu i gdzie szukać pomocy i wsparcia.

Dostaliśmy też informację, że po porodzie będzie podana dziecku (oczywiście jeśli wyrazimy zgodę) witamina K.

Położna wytłumaczyła po co i w jakim celu to się robi, podkreśliła jednak ogromną rekomendację ze strony szpitali, aby jednak wyrazić zgodę na to.

Dlaczego witamina K jest potrzebna?

Witamina K zapobiega groźnej skazie krwotocznej, reguluje proces krzepnięcia krwi, uszczelnia naczynia krwionośne, chroni przed krwawieniami wewnętrznymi, ma właściwości przeciwbakteryjne i przeciwgrzybicze.
Witamina K jest wytwarzana przez bakterie żyjące w jelicie
grubym, dlatego osoby dorosłe rzadko mają jej niedobór. Jednak noworodek
rodzi się z niewielkim zapasem witaminy K, a jego jelita nie są jeszcze
wystarczająco zasiedlone przez bakterie.
Aby uchronić noworodka przed zaburzeniami krzepnięcia krwi, trzeba
więc podawać mu więc preparat witaminowy.
Mleko matki nie zawiera wystarczających ilości witaminy K, dlatego dziecko karmione piersią potrzebuje preparatów witaminowych.
Niemowlęta karmione piersią, u których występuje przedłużająca się żółtaczka, biegunka lub przejściowa cholestaza, powinny otrzymywać większą dawkę witaminy K: 50 mg na dobę (według wskazań lekarza).
Witaminę K można podawać dziecku w postaci kropli lub kapsułek twist-off.