To miasto może zauroczyć i rozkochać, może też zachwycić i uzależnić od siebie. Dla wielu wciąż pozostaje marzeniem, dla innych domem i miejscem pracy, tłocznym bólem głowy. Londyn jest tak różnorodny, jak ludzie w nim mieszkający. Bywa niebezpieczny, głośny i trzeba za nim gonić, jak za odjeżdżającym czerwonym autobusem.
Mam taką przyjaciółkę, do której gdy tylko wpadam na chwilę, to częstuje mnie sernikiem i winem.
Ta nasza mała dziś była pierwszy raz w przedszkolu. Założyła ten swój purpurowy mundurek, czarne buty i teczkę, do której wciąż brakuje jej kilku centymetrów.
Dzisiaj z opóźnieniem zerwałam ostatnią kartkę z kalendarza z napisem august. Nie wiem jak Wam, ale mi ten sierpień uciekł pomiędzy palcami.
Przez kilka ostatnich miesięcy regularnie pisałam i wspominałam Wam o dwujęzyczności i edukacji polskich dzieci wychowujących się poza granicami naszego kraju.
Było dzisiaj gorąco, w radio mówili, że był to jeden z najcieplejszych dni tego lata.
Wakacje nadal w pełni, więc staramy się wypełnić je atrakcjami, jak tylko możemy. Pogoda wyjątkowo jest nam przychylna, biorąc pod uwagę angielskie warunki.
