Niektóre są jak wiatr, pchają dzieci przed sobą, prostują ich kręgosłupy, włosy zaczesują podmuchem za ucho, podcinają grzywki wchodzące do oczu. Jak chorągiewki traktują swe młode, to na prawo, na lewo, w zależności od swoich wyobrażeń dziecka idealnego.
Ta dziewczynka z wiankiem na głowie to córka mojej kuzynki, niosła obrączki do ołtarza, w białej sukience i białych lakierkach, przejęta.
Kończę dziś 33 lata. To co widzisz, patrząc na mnie, gdy mijasz mnie przypadkiem, to tylko fragment tego kim jestem.
Różnica między szczęściem a radością widoczna jest nad ranem, gdy jeszcze wszyscy mają zamknięte oczy, a słońce nabiera sił, aby przebić się przez szarość sypialni.
Ja już chyba nie pamiętam takiego prawdziwego lata z upałami i skwarem na dworze.
To wcale nie prawda, że można się do wszystkiego przyzwyczaić, że można kosztem wygody pokochać za ciasne buty, kosztem dobrego smaku jeść czerstwy chleb.
Nic nie dzieje się bez przyczyny, tak mawiają. Wierzyć nam trzeba, że budzimy się w tym domu pustym, z powodów ważniejszych niż potrafimy zrozumieć.
